Situatie:

Voorzitster van het bestuur krijgt van haar collega’s het signaal dat haar inzet naar beneden moeten worden bijgesteld. Zij is met hart en ziel verbonden aan de organisatie en haar klanten, levert daarin een inzet die groter is dan wat men mag verwachten.

Vraag-/probleemstelling / coachvraag:

Help mij met m’n verbazing en teleurstelling om te gaan. Ik begrijp het niet meer. Ik wil dit niet meer. Ik wil dit zo niet meer, wat kan ik het beste doen?

Context:

Het bestuur zit met veel pregnante dossiers waar de meningen en belangen op onderdelen danig verschillen.

Aanpak:

Stap 1: onderzoek; proberen te begrijpen wat er nou eigenlijk gebeurt. Welke speler brengt wat in. Welk motief zit daarachter, potentieel.

Stap 2: stappen definieren om bij de spelers en stakeholders in de directe context op een slimme, soms indirecte manier, info te halen om

Achterliggende vraagstelling:

• Is er een verschil tussen wat men zegt en wat men bedoelt (en hoe kom je daar achter)
• Wat is de gewenste bestuurlijke hygiëne (transparantie en authenticiteit) en hoe daarop met deze casus te interveniëren?
• Wil je dit nog wel?

Uitkomst:

Bestuurder kan eea weer in perspectief zien. Heeft daarin zichzelf met drijfveren weer scherp, maar definieert ook haar grenzen en condities; zij gaat waar zij voor staat. Graag of niet. Het vervolgonderzoek onder bestuursgenoten levert interessante info op conform de hypothese dat men haar integere bemoeizucht op diverse dossiers niet wenst. Het reduceren van inzet is een hypocriete geste. Feitelijk bedoelt men haar stoelpoten uit.

Next steps:

Bestuurder benoemt in verschillende opvolgende vergaderingen het gedrag dat ze ervaart en vraagt uit / door op oorzaken en motieven. De basis hygiëne wordt hervastgesteld met een nieuw adagium.