Druk druk druk!

“Daar heb ik nu echt geen tijd voor!” en op haar klompen beende zij weg naar de IC, spoedgeval! Daar kun je niet tegen zijn. Geen argument bewijst dat ze op dat moment beter kan blijven. Terwijl de intenties aan het begin van het verbetertraject zo goed waren. Het programma brengt de kwaliteit van de zorg omhoog en de kosten omlaag. Ook daar kun je niet tegen zijn.

‘Vandaag’ wint het vaak van ‘morgen’. Het dilemma komt in veel beroepsgroepen voor. Medisch specialisten, maar ook advocaten, consultants, andere vrije beroepers, politici, docenten, …. Druk druk druk, er is geen tijd om even over de bal heen te kijken. Als de bosbouwer die geen tijd neemt om z’n zaag scherpen. We weten het, maar o zo lastig.

Om door te gaan op de zorg. Het “waan van de dag”-gedrag is meer dan verklaarbaar. Het gaat in de zorg ultimo over leven en dood. De medisch specialist neemt daar professionele verantwoordelijkheid, en wel autonoom. Dat is dan veel en continu. Om nog te zwijgen over de toegenomen registraties en administratieve ballast. Behoorlijk operationeel werk waarbij heel veel, zo niet alles, prioriteit heeft. Want wie alleen kan die prioriteit bepalen?

Het rooster regeert. Operationeel management krijgt alle aandacht. Er is weinig tijd voor meer strategische sturing. Terwijl die combinatie keihard noodzakelijk is om de zorg te verbeteren. Privéklinieken bewijzen dat het kan. En in crisis is het ook mogelijk. Kortom, het verandervermogen in de lijn moet omhoog. Een kwestie van competentie, maar -vooraleerst- van tijd.

Twee sleutels om tijd te verdienen; ten eerste operationeel. Het klinkt egoïstisch, maar is heel logisch. Het gaat erom tijd vrij te maken voor eigen aanwending. Optimalisaties in het werkproces creëren tijd (efficiency). Medisch professionals mogen die vrijgevallen tijd zelf besteden aan betere zorg (kwaliteit). Er gaat zoveel tijd verloren door dubbel werk, onnodig werk, wachttijd, onhandige afstemmingen. We moeten die tijd niet verliezen, maar verdienen. Tijd voor kwaliteit.

Een meer strategisch aangrijpingspunt om tijd te verdienen is keuzes maken in het zorgportfolio. Wat doen we voor wie, en waarmee stoppen we? Specialisatie maakt de zorg inherent kwalitatiever en doelmatiger.

Maar eenvoudig is het allemaal niet. To-don’t lijstjes zijn geen populair onderwerp op de agenda van autonome professionals. Het is evenwel van levensbelang. Net als de patiëntenzorg zelf. Anders houden we het niet vol, kijk maar naar ziekteverzuim, burn-out ratio’s en het leger aan inval-zzp’ers.

Druk druk druk is dom dom dom. De tijd is de grootste ziekte van de zorg. Het wordt tijd voor een stevige ingreep. Denk verder dan vandaag. De dag voorbij! Anders is er weer een dag voorbij. Tijd voor kwaliteit. Maar niet plots en in één keer. Stap voor stap. Doorstappen. Daarmee voorkomen we een crash; de zorg op de IC. Op klompen, dat dan weer wel :).