Impassie

Na 12 jaar stopt onze hardlooptrainer. Een gepassioneerde kerel die ons elke dinsdagochtend vroeg het bos instuurt, letterlijk. Zomer en winter, weer en wind. Elke week weer. Een hardloopgroep vol sportieve mannen die succesvol vechten tegen ‘buikjes’ en ander aftakelend leed. Een groep hele diverse kerels, compleet met groepsdynamiek; met de nestor, de zeur, de gladde, de net-op-tijd, groepje C, een schreeuwlelijk en verder alles wat er bij zo’n groep hoort. Elke dinsdag stipt. Discipline. Hoe houden we het vol? Dankzij de passie van Martijn. Hij is er altijd, altijd vrolijk, altijd helpend. Hij heeft maar één missie: ons verder helpen.

Ook zakelijk werk ik met gepassioneerde mensen. Soms tref je het tegenovergestelde. Zo werd ik betrokken bij een groep professionals die geen trek hadden in hun gedwongen huwelijk. Als ik het zaaltje van de meeting binnenkom zit de groep in een kring voor zich uit staren. Doodse stilte. Met deze groep, dat zie je meteen, is voorlopig geen land te bezeilen. Je proeft de sfeer, het móeten van een ander. Dat is een matig motief voor succesvolle samenwerking.

Zoals zo vaak is de angst dat de ander je bedondert groter dan het vertrouwen in de duurzame samenwerking. Tegelijkertijd weet iedereen met passie dat niemand het wonder alleen kan verrichten. Hoe het geheel samen naar een hoger plan te tillen, de som der delen? Voorlopig tref ik in het zaaltje voornamelijk de priemende argusogen van de een naar de ander. Een impasse.

Het lukt me, de grootste tegenstander aan het praten te krijgen. Die legt alle bezwaren op tafel. Maar de rest van de groep is het helemaal niet eens. Dat zijn niet de juiste bezwaren! Er zijn hele andere redenen waarom het niet gaat werken tussen ons, ….:). Pas als de groep inziet dat men het zelfs niet eens wordt over waarom fuseren geen goed idee is, keert het tij.

Nu komt het bewustzijn terug. Iemand staat op om vanuit passie te (s)preken. Een stip aan de horizon: “als we nou eens investeren in….”. De aantrekkelijkheid werkt aanstekelijk. Uiteindelijk, na veel vieze koffie, ontstaat een nieuwe connectie. Het respect voor de ander heeft het gewonnen van het gemak om alleen verder te gaan.

Bij elke impasse is er sprake van een soort impassie. Pas als de passie weer opstaat worden alle hindernissen overwonnen. Uit je eigen groef komen door een gemeenschappelijk doel. Dat is niet rationeel en feitelijk. De passie drijft.

Onze hardlooptrainer stopt. De groep niet. Martijn heeft zijn passie voor gezond en fit goed overgebracht. Hij is niet te vervangen, toch gaan we het op eigen kracht verder brengen. Geen impassie in de hardloopgroep.